264- اهل وفا
هر آنکه جانب اهل وفا نگه دارد خداش در همه حال از بلا نگه دارد
گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان نگاه دار سر رشته تا تگه دارد
زدرد دوست نگویم حدیث جز با دوست که آشنا سخن آشنا نگه دارد
سرو زر و دل و جانم فدای آن محبوب که حق صحبت وعهد وفا نگه دارد
صبا بر آن سرزلف ار دل مرا بینی ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد
دلا معاش جنان کن که گر بلغزد پای فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
چو گفتمش که دلم را نگاه ار چه گفت ؟ زدست بنده چه خیزد ؟ خدا نگه دارد
غبار راهگذارت کجاست تا حافظ به یادگار نسیم صبا نگه دارد
توضیحات :
اهل وفا ( وفای به عهد بندگان خداوند مخلوق ) نگه دارد (رعایت کند ) خداش ( خدا او را = ش مفعول ) نگه دارد ( حفظ کند ) هوا ( میل خواستن ) حدیث (داستان خبر ) زر ( استعاره از ثروت ) صبا ( منادا ) بگویش ( بگو بهاو ) دلا ای دل ) معاش ( زندگی ) فرشته ات به دودست دعا نگه دارد ( کنایه ملایک برایت دعا کند) بلغزد پای ( خطری متوجه شما شود ) معنی بیت 1( هر آن کسی که جانب اهل وفا را رعایت کند خداوند آن شخص را زا جمیع بلا با حفظ می کند ) معنی بتی 2( اگر میل داری که معشوق پیمان محبت را قطع نکند تو نیز ثابت قدم باش و سررشته محبت را نگهدارد )
نتیجه تفال :
1- ویژگیهای جنابعالی خیرخواه فرشته خو زیبا پسند زیرک و ناقلا کمک رسان فیلسوف ماب صلح جو کاردان سود جو کمال گرا پر احترام خوش قلب و مهربان آتشین مزاج پر حرف اهل معامله اهل تحرک خوش سابقه بد پیله زورگو
2- خواجه در بتهای 6-7-8- فرماید ( ای دل آنگونه عمل کن که اگر در زندگی خطری پیش آمد فرشتگان با برداشت دست دعا به سوی خداوند تو را از گزند نجات دهند ) ( وقتی به جانان گفتم که دل و خاطر مرا نگهدار گفت : هر چه م یخواهی از خداوند بخواه نه از بندگانش ) ( غبار راه تو را کجا م یتوان پید کرد تا دلداده تو حافظ آن رابه عنوان یادگار نسیم صبا حفظش کند ) جنابعلی تفسیر کنید
3- به جنابعالی مژده می دهم که کبوتر اقبال و کامیابی درحال نشستن بر بام خانه شماست دوران لذت و محبت فرا رسیده است و این نیت حتماً عملی می گردد و جای هیچ گونه نگرانی نمی باشد و حداکثر تا ده روز دیگر انجام می گیرد اگر بخواهید می توانید با عقل و اندیشه و توکل بر خدا موفق شوید پس مطمئن باشید بخت جنابعالی و خانواده بلند میباشد و طالع شما در برج سعد است.
4- ارزش زندگی خود را بدانید که همه شما را دوست دارند و به همه زور می گویید ولی آنها دم بر نمی آورند از لجبازی دست بردارید و به زندگی لبخند بزنید. خرید و فروش عالی است. تغییر و شغل و مکان طبق نظر جنابعالی انجام می گیرد, مسافر حالش و کارش بسیار خوب شده است جای نگرانی نمی باشد, بیمار شفا می یابد در این کار موفقیت حتماً با شماست, عزیزم; قطره آب که دارد در نظر گوهر شدن از کنار ابر تا دریا تنزل بایدش صائب
5- تغزیه جناب عالی تناسب و نظم خاص ندارد, به زودی از طریق اینترنت خبری خوب دریافت می کنید.
کمی بیشتر در خصوص غزل بدانید :
شرح غزل :
معانی ابیات غزل۱۱۶
(۱) هر کسی از مردان خدا جانبداری کند، خداوند در هر حال او را از بلا دور نگه می دارد.
(۲)حکایت و رویداد دوست را جز در محضر و پیشگاه دوست جایی بازگو نمی کنم ، زیرا آشنای راز ، مطلب اهل راز را فاش نمی سازد .
(۳) ای دل! چنان زندگی و با مردم سر کن که اگر لغزشی از تو سرزد فرشته آسمان دستها را به دعا برداشته و تو را نگهداری کند.
(۴) اگر آرزومند ی که معشوق ، پیمان خود را از هم نگسلد ، سر رشته محبت را نگهدار تا او نیز چنین کند .
(۵) ای نسیم صبا ، اگر دل مرا در سر آن زلف دیدی ، لطفاً به او بگو که از جایش تکان نخورد ( جا را از دست ندهد). (۶) چون به او گفتم که نگهداردل من باش ، پاسخ داد که از دست بنده کاری ،کاری ساخته نیست . خدا آن را نگه دارد. (۷) سر ومال و جانم فدای آن دوستی که حق دوستی وپیمان وفاداری را نگاهدارد. (۸) گَرد خاک راهی که بر آن می گذری کجاست تا حافظ آن را به عنوان یادگاری نسیم پیام آور صبا نگهداری کند.
شرح ابیات غزل(۱۱۶)
وزن غزل : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لن
بحر غزل: مجتث مثمن مخبون اصلم
*
کمال خجند: رخی چنین که تو داری کدام مه دارد خدا همیشه زچشم بدت نگه دارد
حافظ در مطلع غزل از اهل خدا صحبت به میان می آورد . منظور او از اهل الله عارفان عاشق است که مستقیماً با خدا سرو کار داشته و به او از سایر بندگان نزدیکترند . حافظ در جای دیگر هم نشانیِ اهل الله را چنین عنوان می کند :
نـشـانِ اهل خدا عاشقی است با خوددار که درمشایخ شهر این نشان نمی بینم
منظور شاعر از مفاد بیت دوم ، آن حس راز داری است که مرید در برابر مراد وسالک پس از طی مراحل سلوک در برابر آنچه دریافته است باید مراعات کند و با عوام الناس و غیر مستعدان سخنی در این باره نگوید . شاعر در بیت سوم ، گوشه یی از معتقدات باطنی خود را بر ملاء می کند . این رند پاک سیرت قلباً براین عقیده است که هر کار وعملی که از انسان سر می زند بایستی در راه رضای خدا و خلق خدا باشد و از مردم آزاری دوری جوید و براین اعتقاد است که خدای بزرگ حافظ و نگهدار چنین بنده ایست و فرشتگان درگاه او نیز از درگاه خداچنین استدعایی را خواهند داشت .
شرج جلالی
غزل به قلم علامه قزوینی :
هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد خداش در همه حال از بلا نگه دارد
حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست که آشنا سخن آشنا نگه دارد
دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد
گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان نگاه دار سر رشته تا نگه دارد
صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد
چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد
سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد
غبار راهگذارت کجاست تا حافظ به یادگار نسیم صبا نگه دارد
غزل به قلم شاملو :
#####
غزل به قلم الهی قمشه ای :
#####
غزل به قلم عطاری کرمانی :
هر آنکه جانب اهل وفا نگه دارد خداش در همه حال از بلا نگه دارد
گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان نگاه دار سر رشته تا تگه دارد
زدرد دوست نگویم حدیث جز با دوست که آشنا سخن آشنا نگه دارد
سرو زر و دل و جانم فدای آن محبوب که حق صحبت وعهد وفا نگه دارد
صبا بر آن سرزلف ار دل مرا بینی ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد
دلا معاش جنان کن که گر بلغزد پای فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
چو گفتمش که دلم را نگاه ار چه گفت ؟ زدست بنده چه خیزد ؟ خدا نگه دارد
غبار راهگذارت کجاست تا حافظ به یادگار نسیم صبا نگه دارد
غزل را بشنوید :
#####
کلیپ های مرتبت با غزل :
#####
#####
#####
ممنون از بابت زحمت و دقت فراوان شما استاد گرامی
پاسخحذف