312- درره عشق
ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش دلم از عشوه یاقوت شکرخای تو خوش
همچو گلبرگ طی هست تو لطیف همچو سرو چمن خلد سرا پای تو خوش
شیوه و ناز تو شیرین خط و خال تو ملیح چشم و ابروی تو زیبا قد و بالای تو خوش
هم گلستان خیالم زتو پرنقش و نگار هم مشام دلم از زلف سمن سای تو خوش
درره عشق زسیلاب فنانیست گذار کرده ام خاطر خود رابه تمنای تو خوش
پیش چشم تو بمیرم که بدان بیماری می کند درد مرا ازرخ زیبای تو خوش
در بیابان طلب گرچه رهر سو خطریست می رود حافظ بیدل به تولای تو خوش
توضیحات :
ای ( حرف ندا منادا محذوف یعنی جانان ) مطبوع (دلپذیر ) شکر خای تو ( شکر به دندان نرم کننده مجازاً دهان و لب جانان ) طری ( باطراوت تاره ) چمن خلد ( باغ بهشت ) ملیح ( با ملاحت نمکین ) سمن سای ( مانند گل سفید یامن ) گذار ( گذرگاه ) خاطر ( اندیشه دل ) تمنا ( آرزو ) بیدل ( عاشق ) تولا ( دوستی محبت ) معنی بیت 1( ای محبوبی که سار پا وجود تو دلپذیر و زیباست و همه جایت قشنگ و مقبول می باشد دلم از لب عشوه گر و شکر خا و شیرین تو خوش است ) معنی بیت 2( وجودت چون گلبرگ لطیف و با طراوت و تازه است و سراپای وجودت مانند سرو چمن خوشترکیب و موزون است) معنی بیت 7( در صحرای طلب و جستجو اگر چه از همه طرف بیم هلاک و جود دارد اما حافظ دل را از دست داده است و به کمک مهر و محبت تو راه را طی می کند و خوش است )
نتیجه تفال :
1-دل به کاری یا کسی یا چیزی بسته ای که آنرا از همه بهتر می دانی و هیچ گونه عیب وایرادی براجرای آن متصور نیستی بطوری که همه چیز را برای او می خواهی و در اندیشه اجرای آن هستی و برای موفقیت آن از هیچ خطری بیم و هراس نداری اما خوشبختانه در این ار از راه درست و منطقی خارج نشده اید و همین عامل موجب موفقیت و کامیابی جنابعالی است
2- برای جنابعالی دعا خواهند کرد اینک به شما مژده می دهم که این نیت حتماً عملی می گردد وجای هیچ گونه نگرانی وجود ندارد حداکثر تا 20 روز دیگر آثار مثبت آنرا خواهید دید
3- خواجه بزرگ در بیتهای 3-4-5- به ترتیب فرماید ( شیوه و نازت شیرین و خط و خالت مقبول و چشم و ابرویت زیبا و قد و قامت تو واقعاً دلرباست )( گلستان خیالم از صورت زیبایت زیور و زینت یافته و مانند نگارخانه چین پرنقش و نگار است پس دلم ار به آرزوی دیدار تو خوش داشته ام ) حافظ زیبا و واشح احوال شما را توصیف کرده است
4- بیمارتان شفا می یابد مسافر جنابعالی کارهایش سامان یافته به زودی مواردآن رابه اطلاع شما می رساند ملاقات مهمی در پیش دارید که به نفع جنابعالی می باشد
5- پدر یا همسر یا برادر گرفتا ردردی شدید شده است که نیاز مبرم به کمک شما دارد او را یاری دهید هرچند او نمی خواهد بگوید شما با اصرار به گرفتاریش پایان دهید
اگر می خواهید این معالمه سود آور باشد در 6 شب متوالی از سوره مبارکه نساء آیه 86 را تا 10آیه بعد از آ» را با حضور قلب و معنی بخوانید که گشایش بسیار است
لطفا شرح تفال را در ویدیو زیر تماشا کنید ...
کمی بیشتر در خصوص غزل بدانید :
شرح غزل :
معانی لغات غزل (287)
همه جای تو : سراپای تو، همه اندام تو .
عشوه شیرین : ناز و ادای مطبوع .
شکرخا : شکرخائیده، شکر شکن، شیرین گفتار .
طَری : با طراوت، تر و تازه، شاداب .
خُلد : جاوید .
چمن خُلد : بهشت جاوید .
شیوه : رفتار .
ملیح : نمکین .
خط : محاسن، موهای تازه رُسته لطیف و نازک در چهره .
گلستان خیال : (اضافه تشبیهی) خیال به گلستان تشبیه شده .
مشام : بینی ها .
سمن سا : معطّر مانند سَمَن .
سیل بلا : سیلی از بلا، بلا به سیلاب و سیل تشبیه شده .
خاطر : دل، قلب .
خوش : (در بیت ششم) به معنای بهبود بخشیدن و مداوا کردن است .
طلب : خواستن، جستجو کردن و در اصطلاح صوفیه : انگیزه برای کسب معرفت و رسیدن به کمال یعنی رسیدن از کثرت به وحدت .
تَوَلّی : عشق و دوستی .
تَولای تو : با توکل به تو، به امید محبت و دوستی تو .
معانی ابیات غزل (287)
1) ای آنکه چهره تو دلپذیر و سراپای اندامت خوش نما و زیباست دلم از شیوه ناز و ادای لب های شیرین و شکرگفتار تو خوش است .
2) اندام تو به مانند گلبرگ های با طراوت لطیف و سراپای تو همانند سرو باغ بهشت زیباست.
3) حرکات و رفتار تو شیرین و خط و خال چهره تو با نمک و چشم و ابروی تو زیبا و قد و بالای تو خوش منظره است .
4) هم باغ اندیشه ام به خاطر تو، پر نقش و نگار است و هم مشام دلم با بوی زلف سمن سای تو معطّر است.
5) در راه عشق که به سبب سیل حوادث راه عبور آن بسته است دل خود را به آرزوی وصال تو خوش کرده ام .
6) (الهی) در برابر چشم تو بمیرم که با آنکه خودش بیمار است، دردِ مرا از زیبایی که به چهره تو بخشیده دوا می کند .
7) هرچند در دوای طلب و جست و جو از هر سو خطر نابودی وجود دارد، حافظ دل از دست داده به هوای مهر و دوستی تو راه می پیماید.
شرح ابیات غزل (287)
وزن غزل : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر غزل : رمل مثمّن مخبون محذوف
*
این غزل می تواند شاهد مناسبی از تسلّط حافظ بر سبک عراقی و به شیوه سهل و ممتنع سعدی باشد و به ظنّ قوی برای قرائت در انجمن ادبی، در اوایل سلطنت شاه شجاع سروده شده است. احتمال بر این است شعری با این وزن و قافیه و ردیف به اقتراح گذاشته شده و حافظ از آن استقبال کرده باشد لیکن مدارکی در این باره بدست نیامد .
علت این احتمال را می توان چنین توضیح داد که هرگاه حافظ آزادانه مایل به ساختن غزلی عاشقانه بود ردیف (خوش) را برای غزل انتخاب نمی کرد زیرا ساخت و پرداخت مضامینی که به خوش منتهی و خوش لفظ و گوشنواز باشد آسان نیست. در عین حال این غزل بسیار استادانه و در کمال روانی سروده شده است .
سبب اینکه چنین احتمال داده شد که این غزل در اوایل سلطنت شاه شجاع سروده شده این است که در این غزل هیچگونه تعابیر و اصطلاحات عرفانی (به جز تعبیری ملایم و دو پهلو در بیت مقطع) به چشم نمی خورد و ما می دانیم که غزل های ایام شباب حافظ چنین ویژگی را دارد، اما شاعر هرچه به جلو و دوران کمال سن پیش می رود به خاطر مطالعات و غور و بررسی او در نوشته ها و گفته های عرفای سلف، اندیشه های عرفانی، تمام زوایای روح او را دربر می گیرد چنان که غزلی نیست که در ایام میان سالی و پیری توسط حافظ سروده شده و از مضامین عرفانی تهی باشد .
شرح جلالی بر حافظ – دکتر عبدالحسین جلالی
غزل به قلم علامه قزوینی :
ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش دلم از عشوه شيرين شکرخای تو خوش
همچو گلبرگ طری هست وجود تو لطيف همچو سرو چمن خلد سراپای تو خوش
شيوه و ناز تو شيرين خط و خال تو مليح چشم و ابروی تو زيبا قد و بالای تو خوش
هم گلستان خيالم ز تو پرنقش و نگار هم مشام دلم از زلف سمن سای تو خوش
در ره عشق که از سيل بلا نيست گذار کرده‌ام خاطر خود را به تمنای تو خوش
شکر چشم تو چه گويم که بدان بيماری می کند درد مرا از رخ زيبای تو خوش
در بيابان طلب گر چه ز هر سو خطريست می‌رود حافظ بیدل به تولای تو خوش
غزل به قلم شاملو :
#####
غزل به قلم الهی قمشه ای :
#####
غزل به قلم عطاری کرمانی :
ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش دلم از عشوه یاقوت شکرخای تو خوش
همچو گلبرگ طی هست تو لطیف همچو سرو چمن خلد سرا پای تو خوش
شیوه و ناز تو شیرین خط و خال تو ملیح چشم و ابروی تو زیبا قد و بالای تو خوش
هم گلستان خیالم زتو پرنقش و نگار هم مشام دلم از زلف سمن سای تو خوش
درره عشق زسیلاب فنانیست گذار کرده ام خاطر خود رابه تمنای تو خوش
پیش چشم تو بمیرم که بدان بیماری می کند درد مرا ازرخ زیبای تو خوش
در بیابان طلب گرچه رهر سو خطریست می رود حافظ بیدل به تولای تو خوش
غزل را بشنوید :
#####
کلیپ های مرتبت با غزل :
#####
#####
#####
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر