روز وصل - روز وصل دوستداران یاد باد - غزل 103 - 202

202- روز وصل

روز وصل دوستداران یاد باد     یاد باد آن روزگاران یاد باد

کامم از تلخی غم چون زهر گشت   بانگ نوش شادخواران یاد باد

گرچه یاران فارغند از یاد من   از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم درین بند و بلا       کوشش آن حق گزاران یاد باد

گرچه صد رودست در چشمم مدام     زنده رود باغ کاران یاد باد

راز حافظ بعد ارین ناگفته ماند     ای دریغا راز داران یاد باد

:: لینک دکلمه و نتیجه تفال غزل لطفا عضویت فراموش نشود ::

توضیحات :

دوستداران ( محبوبان – عاشقان ) وصل ( رسیدن 9 کام 0 دهان ) هزاران ( هزار با = قید شمار ) زنده رود ( زاینده رود اصفهان ) باغ کاران ( چهار باغ امروزی اصفهان نام یکی از چهار بغ ) تدبیر ( چاره جویی ) معنی بیت 1( روز رسیدن ووصل عاشقان هرگز فراموش نشود آن روزگرانی که با دوستان خود در یک جا بودیم یاد آن ایام خجسته باد ) معنی بیت 2( از تلخی عم و اندوه دهان من تلخ شد آوای بلند نوشا نوش میخواران که یاد دوستان می نوشند خجسته باد ) معنی بیت 5( گرچه مدام چشمم سرچشمه صد جویبار اشک م یباشد با این وجود یاد رودخانه زاینده رود که از کنار چهار باغ می گذرد از خاطر نمی رود )

نتیجه تفال :

1-   خواجه در بتهای سوم و چهارم و ششم می فرماید : ( اگر چه یاران از یادکردن آسوده اند و یادی از من نمی کنند اما از من نم یکنند اما از من ایشان را هزاران یاد باد آنها را به خاطر می آورم ) ( من از گرفتاری زنجیر صحبت نااهلان در عذاب هستم کوششهای خوب دوستانی که حق دوستی را به جای می آوردند و ما تنها نمی گذاشتند هرگز فراموش مباد ) ( از این پس حافظ سرخود را باکسی درمیان نمی تواند بگذارد دریغ و افسوس که محرم رازی دیده نمی شود پس یاد دوستان راز پوش به خیر و خوبی باد) شما از این سه معنی نیت خود را بخوانید

2-   ویژگیهای روحی جنابعالی عبارتند ا زخوش بین ناحسود تمام کننده کار بی قید و بند محبوب رفیق دوست با صفا با گذشت رک گو خوش تیپ زود جوش سخاوتمند نظر بلند آسانگیر بی پروا ساده موفق درویش مسلک

3-   از عمر تلف کرده و بی وفایی یاران اظهار دلتنگی و تنهایی می کنید درحالی که درجمع هستید اما گویی تنها می باشید و یا از خاطرات و دوستان و یاران قدیمی یاد م یکنید و از هجران ویادگاری لحظات گذشته افسوس می خورید باید بدانید که دراین دنیا با حوادث باید دست و پنجه نرم کرد و از ناملایمات آن نهراسید تا موفق شد

4-   کسی به خانواده شما نارو زده و خانواده تا را دچار مشکل کرده است اولاً او به سزای عملش می رسد در ثانی به زودی درهای خوشبختی به روی شما باز می شود و ملاقاتی صورت می گیرد و درمعامله ای سودی بدست می آید و تغییر شغلی حاصل می شود

5-   بیما رشما به زودی بهبود می یابد این نیت با صبر و شکیبایی انجام می گیرد ولی زمان لازم دارد از او دلتنگ نباشید چون روش اخلاقی او باری بهر جهت م یباشد به یکی از مشاهد متبرکه بروید و دعا کنید که گشایش حاصل شود

6-   او ضاع به زودی تغییر می کند و جنابعالی به جایگاه اصلی بر می گردید و همه چیز وفق مرادتان می شود او را به حال خود بگذارید پشیمان می شود ولی زا دور مواظبش باشید بگو و مگوی بیشتر موجب گسستگی و دلسردی بیشتر می شود پس بجاست که از زیرکی و ملاحت خود استفاده کنید

کمی بیشتر در خصوص غزل بدانید :

شرح غزل :

معانی لغات غزل

دوستداران: دوستاران، به سبب قریب‌المخرج بودن (ت) و (د)، آنها که هم را دوست می‌دارند، کنایه از عاشق و معشوق و دوستان و دوستداران یکدیگر.

یاد باد آن روزگاران: یاد آن روزگاران به خیر.

کام: دهان، ذائقه.

شادخواران: می‌گساران شاد وخوش.

بانک نوش شاد خواران یاد باد: یاد سر و صداهای نوش باد، نوش باد میگساران خوشگذران به خیر.

حق گزاران: آنها که حق دوستی را مراعات می‌کنند.

زنده رود: زاینده رود، نام رودی که در وسط شهر اصفهان جاری است.

باغ کاران: نام بزرگی درکنار زاینده‌رود که منزل شیخ ابواسحاق در آنجا بود و به بزرگی وصفا مشهور بوده و به همین نام هم اکنون درکنار زاینده‌رود، خارج از شهر، محلی موسوم است.

رازداران یاد باد: از دوستانی که رازدار بودند یاد باد.

ای دریغا: شبه جمله به معنای ای افسوس.

معانی ابیات غزل

(۱) از روز به هم رسیدن آنهایی که یکدیگر را دوست می‌دارند یاد باد. یاد آن روزگاران به خیر.

(۲) تلخی غم و اندوه کام و دهانم را مثل زهر تلخ کرد یاد سروصدای نوش نوش میگساران سرحال به خیر.

(۳) هرچند دوستان به یاد من نیستند از طرف من هزاران بار، یاد ایشان به خیر باد.

(۴) من (در اینجا) در بند و بلای دوری از دوستان گرفتارم کوشش واصرار آن دوستان حق‌گزار، یاد باد.

(۵) هرچند پیوسته صد رود اشک از چشمانم روان است یاد زاینده‌رود و باغ‌کاران به خیر باد.

(۶) افسوس که بعد از این مفارقت، راز دل حافظ به کسی بازگو نشد. از دوستان رازدار یاد باد.

شرح ابیات غزل

وزن غزل: فاعلاتن فاعلاتن فاعلات

بحر غزل: رمل مسدس مقصور

*

آنهایی که معتقدند خواجه حافظ شیرازی به غیر از سفر تبعید گونه به یزد، سفری هم به اصفهان کرده، این غزل را دلیل نظریه خود می‌آورند. این غزل از محصولات ایام جوانی شاعر و مربوط به زمانی است که شیخ ابواسحاق اقدام به مسافرت اصفهان نموده و با همه اصراری که دوستان مشترک نموده بودند حافظ از رفتن با آنها خودداری و در غیاب آنها، به یاد دوستان خود افتاده است.

در این غزل حافظ نامی از باغ‌کاران که باغی درکنار رودخانه زاینده‌رود است می‌برد و از آن به حسرت یاد می‌کند و از آنجایی که این غزل محل سکونت ابواسحاق اینجو بوده است به ظن قوی حافظ درسفری به اصفهان با سلطان در این باغ به سر برده و از آن خاطره‌هایی در ذهن خود داشته و در این غزل بازگو کرده است. حافظ در غزلی دیگر هم نام زاینده‌رود را می‌آورد و می‌فرماید:

خرد درزنده رود انداز و می نوش

به گلبانگ جوانان عراقی

غزل به قلم علامه قزوینی :

روز وصل دوستداران یاد باد یاد باد آن روزگاران یاد باد

کامم از تلخی غم چون زهر گشت بانگ نوش شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارغند از یاد من از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا کوشش آن حق گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مدام زنده رود باغ کاران یاد باد

راز حافظ بعد از این ناگفته ماند ای دریغا رازداران یاد باد

غزل به قلم شاملو : 

#####

غزل به قلم الهی قمشه ای :

#####

غزل به قلم عطاری کرمانی :

روز وصل دوستداران یاد باد     یاد باد آن روزگاران یاد باد

کامم از تلخی غم چون زهر گشت   بانگ نوش شادخواران یاد باد

گرچه یاران فارغند از یاد من   از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم درین بند و بلا       کوشش آن حق گزاران یاد باد

گرچه صد رودست در چشمم مدام     زنده رود باغ کاران یاد باد

راز حافظ بعد ارین ناگفته ماند     ای دریغا راز داران یاد باد

غزل را بشنوید :

#####

کلیپ های مرتبت با غزل :

#####

#####

#####